Święta góra

Nakręcony przez Alejandra Jodorowsky’ego w 1970 roku Kret nie trafił co prawda na szczyty zestawień kasowych hitów, ale okazał się przebojem legendarnych midnight movies, czyli seansów po północy organizowanych przez amerykańskich kiniarzy dla widzów łaknących doświadczeń drastycznie odmiennych od tego, co można było zobaczyć w kinach w ciągu dnia. Wśród fanów tytułu znaleźli się między innymi Beatlesi, którzy postanowili, że ułamek swoich kolosalnych dochodów przeznaczą na produkcję następnego filmu Jodorowsky’ego.

Efektem tej niecodziennej kolaboracji jest Święta góra, jeden z najbardziej niezwykłych, szalonych i pozbawionych granic filmów surrealistycznych w historii kina. Reżyser opowiada historię grupy dziewięciu wpływowych osób, które udają się w poszukiwaniu tytułowej góry, by uzyskać nieśmiertelność. Film Jodorowsky’ego nie stoi jednak fabułą, ale wizyjnością, oniryzmem, surrealizmem i halucynogenną atmosferą, która w trakcie seansu udziela się także widzowi. Nic dziwnego – przed okresem zdjęciowym cała obsada przez trzy miesiące szkoliła się po okiem mistrzów Zen i jogi, a Jodorowsky (pełniący tu rolę reżysera, scenarzysty, aktora, montażysty i kompozytora) zadbał, by Święta góra była doświadczeniem silniejszym od najlepszego odlotu. [Grzegorz Fortuna]