Uczciwa gra

Pewnego dnia w chronionym rezerwacie przyrody, w którym pracuje Jessica, pojawia się trzech łowców kangurów poruszających się truckiem żywcem wyjętym z postapokaliptycznej przyszłości. Dziewczyna próbuje się im przeciwstawić, ale szybko zostaje wzięta na celownik – kłusownicy, chcąc dać jej nauczkę, traktują ją coraz brutalniej. Są bardzo zaskoczeni, kiedy ofiara nie pozostaje im dłużna.

„Fair Game” uznawane jest za australijską odpowiedź na filmy z nurtu rape & revenge, ale w odróżnieniu od sztandarowych produkcji tego typu twórcy nie próbują za wszelką cenę przekraczać kolejnych granic wrażliwości widza, nie ma też wyraźnego narracyjnego podziału na zbrodnię i zemstę – przez większość czasu Jessica i jej oprawcy toczą regularną, choć nierówną wojnę. Do tego został dodany charakterystyczny dla australijskiego kina rys ekologiczny, bowiem podczas gdy dziewczyna staje po stronie porządku natury, oprawcy reprezentują cywilizacyjną ekspansję w jej najbardziej niszczycielskiej formie. Dzięki temu w porównaniu do innych przedstawicieli wymienionego nurtu, nastawionych na czystą eksploatację, wyszedł obraz względnie stonowany, ale też niezwykle dynamiczny oraz fabularnie znacznie bardziej przystępny i satysfakcjonujący. Quentin Tarantino nie bez powodu nazwał go żeńską wersją „Nędznych psów” Sama Peckinpaha. [Adam Horowski]