Ucieczka z Nowego Jorku

Pomyślana jako swoisty miejski western Ucieczka z Nowego Jorku to żelazny klasyk „ejtisowego” kina akcji i sci-fi. Rzecz rozgrywa się w 1997 roku, w czasach nieustannego zagrożenia nuklearnym holocaustem. Miejsce ma głównie na Manhattanie, który został przeobrażony w gigantyczne więzienie odcięte od reszty kraju – strzeżone wyłącznie od zewnątrz i rządzące się własnymi prawami. Tam też, jako rezultat ataku terrorystycznego, nieopatrznie trafia prezydent USA, stając się zakładnikiem groźnych przestępców. Niepotrafiący poradzić sobie z sytuacją rząd do pomocy zmusza Snake’a Plisskena (pierwsza w karierze Kurta Rusella rola w filmie akcji), legendarnego pilota i ekskomandosa o statusie wyjętego spod prawa. Charakterny antybohater dostaje 24 godziny na uwolnienie prezydenta albo sam zginie z powodu wstrzykniętej trucizny.

Film został zrealizowany przez Johna Carpentera w szczytowym okresie jego kariery. Nakręcony niedługo po słynnych Halloween (1978) i Mgle (1980), a tuż przed arcydziełem Coś (1982), którego pierwotne niepowodzenie niejako zniszczyło karierę reżysera, oferuje ekscytującą podróż po najciemniejszych zakamarkach futurystycznego (czytaj: zniszczonego i pogrążonego w chaosie) Manhattanu. Kolejne starcia jednookiego Snake’a z rozmaitymi postaciami przynależnymi osobliwym gangom przyszłości rozgrywają się w rytmie syntezatorowej muzyki, dodającej tej zakotwiczonej w spaghetti westernach opowieści specyficznego posmaku. Niedziwne, że film szybko doczekał się miana współczesnego klasyka filmowej postapokalipsy, a Snake trafił do panteonu jej najważniejszych (anty)herosów. [Marcin Zembrzuski]