Rover

Po powszechnie chwalonym gangsterskim debiucie Królestwo zwierząt (2010) australijski reżyser David Michôd sięgnął po tematykę postapokaliptyczną, aby stworzyć jeden z najbardziej realistycznych i nihilistycznych obrazów nurtu. Głównym bohaterem jest najwyraźniej nienawidzący ludzi bezimienny outsider (Guy Pierce), któremu grupka bandytów, będących świeżo po brutalnym napadzie, kradnie tytułowy samochód. Niezwykle zawzięty mężczyzna postanawia odzyskać, co jego, nie bacząc ani na przeszkody, ani na ewentualne konsekwencje. W trakcie szukania złodziei natyka się na ciężko rannego brata jednego z nich, opóźnionego w rozwoju Reya (Robert Pattinson), którego ci zostawili na pewną śmierć po wspomnianym rabunku. Bohater bierze go na zakładnika, który ma wskazać mu miejsce ich kryjówki.

Rover to film jedyny w swoim rodzaju. Z jednej strony mroczny, psychodeliczny i pełen okrucieństwa, z drugiej przepełniony smutkiem i empatią, prezentujący prawdziwie poruszające kreacje aktorskie. Australia to w nim rozpadający się świat, w którym moralność stanowi towar deficytowy, a śmierć nieustannie zbiera żniwo. Wszechobecna przemoc rozgrywa się jednak głównie poza kadrem, a nielicznym już postaciom przemierzającym kolejne pustkowia daleko do typowych dla konwencji przerysowanych jednostek. Reżyser konsekwentnie unika efektowności, stawiając na tyleż surową, co hipnotyzującą formę, wiarygodność opowieści oraz nieśmiertelne katharsis. Rezultatem jest obraz łamiący serce widza i być może najbardziej wartościowy reprezentant postapo od czasu kultowego Mad Maxa 2 – Wojownika szos. [Marcin Zembrzuski]